Η μεγαλύτερη διάκριση του αθλητή αλλά κυρίως του Ανθρώπου ήταν η νίκη του στον μαραθώνιο της Βοστώνης το 1946. Σκοπός του Κυριακίδη δεν ήταν μόνο μία αθλητική νίκη, τεράστια βέβαια σε μέγεθος, αλλά κάτι βαθύτερο κάτι γνήσια ανθρωπιστικό. Ως γνήσια Ελληνική ψυχή αγωνίστηκε για να βοηθήσει τον απλό Έλληνα ο οποίος στην κυριολεξία λιμοκτονούσε. Αγωνίστηκε για να μαζέψει υλική βοήθεια να δώσει ελπίδα και να αναπτερώσει το ηθικό του χειμαζόμενου Ελληνικού λαού ο οποίος μόλις είχε βγει από τη λαίλαπα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Και τα κατάφερε. Έγινε το ζωντανό παράδειγμα πως ένας άνθρωπος μπορεί να αγωνιστεί ενάντια στον υποσιτισμό, ενάντια στις κακουχίες, ενάντια στην ιατρική λογική, και να νικήσει με το μεγαλείο της ψυχής του όταν έχει υψηλό σκοπό.
Ο Τζόνι Κέλι, μεγάλος συναθλητής του και βασικός του αντίπαλος, είχε πει μετά το τέλος του αγώνα «Πως μπορείς να νικήσεις ένα τέτοιο άνθρωπο; Αυτός δεν έτρεχε για τον εαυτό του. Έτρεχε για την πατρίδα του».
Το μήνυμα του αγώνα του δικού μας Στέλιου Κυριακίδη ξεπερνάει τους στίβους και γίνεται πανανθρώπινο. Είναι μήνυμα ζωής και αγώνα, είναι μήνυμα πως ο άνθρωπος έχει απεριόριστες δυνατότητες όταν παρακινείται από υψηλά ιδανικά. Α                                   ς το κρατήσουμε στην καρδιά μας.  Για τα ναύλα το για το ταξίδι στην Αμερική πούλησε τα έπιπλα  του σπιτιού του

0 Comments:

Post a Comment