www.fotis041.blogspot.com

Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά θ’ανέβει και ο Φ.Π.Α μαζί και νέοι φόροι ποιος θ’αντέξει τέτοιο ζόρι; Αρχή που βγήκε το ΠΑΣΟΚ πάθαμε όλοι ένα ΣΟΚ σαν ο Πεταλωτής μας είπε “Δώρο δε θα ξαναδείτε.” Άγιος Γιωργάκης έρχεται και την Ελλάδα δέχεται να βγάλει από την κρίση. Ποιος θα μας πρωτοξυπνήσει; Βαστά μνημόνιο μα πονά κόβει μισθούς και καρτερά τις αγορές ν’ανθίσουν μόνο οι τράπεζες θα ζήσουν. Και το μνημόνιο έγραφε τη μοίρα μας την έλεγε ραγιάδες να γενούμε ΔΝΤ να προσκυνούμε. Αρχή του χρόνου μας καλή και ο λαός το απαιτεί στους δρόμους μας να βγούμε και Πολυτεχνεία να δούμε. ................................................................................................................................................................................................................................................ΑΠΟ kvnstantinos pao.

Ο Μητσάρας καθόταν στο τραίνο και απέναντι καθόταν μια κούκλα, που φορούσε ένα μίνι. Όσο κι αν προσπαθούσε δεν μπορούσε να μην κοιτάει. Με πολύ χαρά ανακάλυψε ότι δεν φορούσε εσώρουχο. Όταν τον κατάλαβε η ξανθιά του λέει: -Κοιτάς το μ...ι μου; -Ναι, με συγχωρείς, αλλά ... -Καλά, κοίτα, έχει πολλά ταλέντα, θα σου στείλει ένα φιλάκι Πράγματι το μ...ι του στέλνει ένα φιλάκι. Ο Μητσάρας έκπληκτος θέλει να μάθει τι άλλο μπορεί να κάνει. -Μπορεί ακόμα να ανοιγοκλείνει σαν μάτι. Ο τύπος παρακολουθεί έκθαμβος να το κάνει. -Έλα κάτσε δίπλα μου, του λέει. Φυσικά ο Μητσάρας δέχεται. Τότε του λέει η ξανθιά: -Μπορείς να βάλεις δυο δάκτυλα μέσα; Και απαντά τρελαμένος: -Μα τι λες;;;; Μπορεί και να σφυρίξει;;;

Είναι ένας παπάς στον δρόμο και οδηγεί ένα Yugo. Κάποια στιγμή παίρνει μια στροφή άτσαλα και πέφτει πάνω σε μια... Ferrari. Η σύγκρουση ήταν τρομακτική και τα αμάξια γίνονται χαλκομανία. Παρόλα αυτά, οι δύο οδηγοί δεν παθαίνουν ούτε γρατζουνιά. Βγαίνει από τις λαμαρίνες ο οδηγός της Ferrari και αρχίζει να κατεβάζει ό,τι καντήλι υπάρχει διαθέσιμο στον παπά. - Μα καλά δεν βλέπεις ρε κόπανε, ποιος σου το 'δωσε το δίπλωμα γα... το κέρ... μου; Ο παπάς ατάραχος, απεγκλωβίζεται από το Yugo του και με χαρακτηριστική πραότητα του λέει: -Τέκνον μου ηρέμησε. Είναι αμαρτία να βρίζεις αυτή τη στιγμή που ένα πραγματικό θαύμα έγινε μπροστά στα μάτια σου. Τα αυτοκίνητά μας καταστράφηκαν εντελώς, εμείς όμως δεν πάθαμε απολύτως τίποτα! Δεν είναι θαύμα αυτό; Ο τύπος κοιτάει λίγο γύρω του και συνειδητοποιεί πως έχει απόλυτο δίκιο κι ότι επιπλέον τόση ώρα καθόταν και έβριζε έναν παπά κι έτσι ψιλοδαγκώνεται και λέει: -Ε πάτερ μου... ναι, έχετε δίκιο σας ζητώ συγγνώμη. -Κι όχι μόνο αυτό τέκνον μου, συνεχίζει ακάθεκτος ο παπάς, αλλά μας δίνεται και η ευκαιρία να δοξάσουμε τον Κύριο πίνοντας από αυτό το κρασί που προόριζα για την Θεία Κοινωνία. Του δείχνει ένα μπουκάλι μαυροδάφνη που ήταν άθικτο από τη σύγκρουση κάπου ανάμεσα στα συντρίμμια. Το ανοίγει ο παπάς και του το προσφέρει. Ο τύπος σαστισμένος το παίρνει, αρχίζει να κατεβάζει κάμποσο για να στανιάρει από το σοκ. -Πάτερ μου, δεν ξέρω τι να πω, είναι όντως ένα θαύμα αυτό που ζω. Πιες μαζί μου για να δοξάσουμε τη δύναμη του Κυρίου. -Α, όχι τέκνον μου. Εγώ θα περιμένω την αστυνομία.

Εύπορη, μοναχική κυρία δημοσιεύει αγγελία ζητώντας σύντροφο: "Κυρία σεβαστής ηλικίας με αμύθητα πλούτη (κινητά, ακίνητα, καταθέσεις κλπ) ζητά κύριο να τη συντροφέψει στο υπόλοιπο της ζωής της ο οποίος θα τηρεί τις εξής 3 προϋποθέσεις: 1. Δε θα την εγκαταλείψει ποτέ, 2. Δε θα την χτυπήσει ποτέ, 3. Στο κρεβάτι θα είναι...ταύρος." Η αγγελία δημοσιεύεται, η κυρία περιμένει 1 εβδομάδα, 1 μήνα, 1εξάμηνο, 1 χρόνο.... Έχει πια απελπιστεί: "Τι να τα κάνω τα πλούτη όταν δεν έχω έναν άνθρωπο δίπλα μου! Θα με φάει η μαύρη μοναξιά!". Κι ενώ η κυρία μοιρολογεί χτυπάει το κουδούνι της πόρτας. Η κυρία ακούει το κουδούνι και τρέχει να ανοίξει. Έκπληκτη αντικρίζει έναν κύριο σε αναπηρικό καρότσι χωρίς χέρια και πόδια. - "Γεια σας", λέει ο κύριος. "Ήρθα για την αγγελία!!". Η κυρία μένει έκπληκτη αλλά προσπαθεί να φανεί ψύχραιμη. - "Δεν ξέρω αν το προσέξατε αλλά υπήρχαν και κάποιες προϋποθέσεις". - "Το γνωρίζω" - "Ναι, αλλά χωρίς να θέλω να σας προσβάλω, εσείς δεν έχετε πόδια" - "Άρα δεν πρόκειται να φύγω ποτέ μακριά σας" - "Ε, ναι....Ίσως έχετε δίκιο αλλά και πάλι χωρίς να θέλω να σας στενοχωρήσω εσείς δεν έχετε και χέρια..." - "Άρα δεν πρόκειται ποτέ να σας χτυπήσω!" -"Ίσως έχετε και πάλι δίκιο αλλά δεν ξέρω αν προσέξατε ότι υπήρχε και τρίτη προϋπόθεση!" - "Και πως νομίζεις ότι χτύπησα το κουδούνι;..."